Als leerling-journalist bij het plaatselijke sufferdje krijg je altijd de taak op het politiebureau de wekelijkse politieberichten te noteren. De eerste weken vertelt een oppersmeris je dan wat hij wel publicabel vindt. Later mag je, na bewezen integriteit, zelf door het Grote Boek van Goed En Kwaad bladeren. Ik vond dat een nogal suffe exercitie, maar feitelijk is het een zinvolle manier om te leren schrijven. Je moet namelijk van eindeloze kletsverhalen met niet ter zake doende feiten in ‘moeilijkdoenerij-staat-interessant-stijl’ een leesbare samenvatting maken. Voorbeeld:

Krantenbericht

Gisterenmiddag is een man vermoedelijk opzettelijk met zijn auto een terras op het Kerkplein opgereden. Gelukkig waren er op dat moment slechts enkele bezoekers maar er waren desondanks twee gewonden. Zij konden na behandeling bij  de Eerste Hulp in het ziekenhuis weer naar huis. Het motief van de dader is niet bekend;  hij ging er na het incident als een haas vandoor.

 

Proces verbaal

24-7-1985 Hedenmiddag  heeft patrouillewagen 54, op dat moment bestuurd door hoofdagent Piet P. in bijzijn van surveillant Jan L., na een oproep van de meldkamer van dependancebureau  de Gure Steeg, zich met akoestische en visuele waarschuwingsmiddelen naar het Kerkplein te Vortum-Mullem begeven. Aldaar was een voertuig zonder aanwijsbare reden het onoverdekte terrein van een ter plaatse gevestigde horecagelegenheid opgereden. Twee van de op dat moment aanwezige gasten liepen hierdoor lichamelijk letsel op. Zij zijn per ambulance ter observatie naar het hospitaal ‘Maasziekenhuis’ aan de Dokter Kopstraat te Boxmeer vervoerd. Hun welzijn was ten tijde van het produceren van dit PV nog onbekend. De inzittende van Patrouillewagen 54, zijnde hiervoor genoemde Piet P. en Jan L. hebben de bestuurder  (m/v) i.c. de vermeende dader, niet kunnen aanhouden aangezien deze zich op het moment van arriveren van het voornoemde politievoertuig, op het eerder genoemde Kerkplein, reeds per vierwielig voertuig van de plaats delict had verwijderd. Dit indiceert dat hier vermoedelijk geen sprake was van een plotseling optredend mankement aan de reminrichting van zijn voertuig. Nader onderzoek is ingesteld, waarvoor eventuele getuigen gevraagd wordt zich te melden.

 

 

Details

Hits: 22

Mannen zijn geen gevoelsmensen. Zeggen vrouwen. Deze vrij algemene aanname is mij iets te kort door de bocht. Er zijn veel verschillende gevoelens. Neem nou taalgevoel. Dat hebben zowel mannen en vrouwen, wél of niet. Dat heeft niks met sexe of gendergelijkheid te maken. Het bevreemdt mij dat zoveel mensen kennelijk het verschil niet aanvoelen tussen mannelijk en vrouwelijk. Qua taal.

Iets wat je heel vaak leest is de irritante malligheid dat in een zin 'welke' wordt gezegd of geschreven waar dat gewoon 'die' of 'dat kan zijn. Voorbeeldje: "Dat is een verrassing welke wij nog niet gaan verklappen". Afgezien van het feit dat een verassing die verklapt wordt geen verrasing is, is dat natuurlijk interessantdoenerij die helemaal nergens op slaat en hoog scoort in de irritatie-top-tien. Daarmee probeert de spreker of schrijver hetgeen hij vertelt, meeer cachet te geven.
Écht fout is iets wat je ook vaak leest of hoort: 'welke' als verwijzing naar een vrouwelijk of onzijdig zelfstandig naamwoord. "Het boek welke ik aan het lezen ben...". Ik verdenk de daders er vaak van dat ze niet weten of het het die of dat moet zijn en dan maar de kerk in het midden laten en kiezen voor welke.

Iets soortgelijks is er aan het handje met dat en wat. Behalve dan dat dat (wat?) veel ingewikkelder is en er daarom ook veel meer mensen tegen zondigen. Alleen de echte woordkunstenaars Kees van Kooten en Wim de Bie blijven daar foutloos.

https://www.youtube.com/watch?v=GL_RGoJ7PSw

Details

Hits: 29